Dla rodziców

 "Naucz dziecko, że niepowodzenie, tak jak i sukces jest częścią życia każdego człowieka" - Jolanta Faliszewska

W edukacji wczesnoszkolnej obowiązuje ocena opisowa, to znaczy, że nauczyciele nie stawiają tradycyjnych stopni, ale opisują osiągnięcia dzieci, uwzględniając wymagania podstawy programowej. Opisywany jest poznawczy poziom funkcjonowania dziecka w zakresie mówienia, słuchania, czytania, pisania, liczenia, rozumowania, uwagi, pamięci, a także funkcjonowanie społeczne dziecka i zdobyte przez nie wiadomości.

Ocena opisowa ma informować rodziców o osiągnięciach dziecka, jego sukcesach, postępach, trudnościach, uzdolnieniach. 

W klasie I zwraca się uwagę głównie na rozwój funkcji potrzebnych do uczenia się, na rozwój umiejętności, a nie na wiadomości. Ocena opisowa ma na celu zorientowanie rodziców, na jakim etapie rozwoju jest dziecko. Ponieważ każde dziecko rozwija się w swoim tempie, porównywanie osiągnięć dzieci w tym wieku mija się z celem. 

Notatkę sporządzono na podstawie "Moje Ćwiczenia" - wydawnictwo MAC JUKA

Rodzicu !

Czytaj swojemu dziecku 20 minut dziennie. 
Codziennie ! 

"Nawyk czytania i miłości do książek powinny powstać w dzieciństwie" - Gordon Green

Po zakończeniu etapu elementarzowego nauki czytania dziecko zna wszystkie litery i powinno przeczytać wskazany tekst. Poziom czytania oraz rozumienia tekstu u pierwszoklasistów na tym etapie nauki są jednak bardzo różne. Jedni czytają bez trudności, innym czytanie sprawia wiele problemów. Głośne czytanie wymaga od dziecka czytania wzrokiem i czytania głosem. Ponieważ wzrok szybciej obejmuje kolejne partie tekstu, niż zostają one wymówione, pojawia się tak zwany rozstęp głosowo-wzrokowy. Rośnie on w miarę nabierania przez dziecko wprawy w czytaniu. 

Oceniając umiejętność głośnego czytania dziecka, należy zwrócić uwagę na cechy poprawnego czytania: płynność, wyrazistość, biegłość, poprawność.

Ciche czytanie jest procesem krótszym niż czytanie głośne, większe jest więc jego tempo. Przy cichym czytaniu następuje większe skupienie uwagi na treści, a więc na jej rozumieniu.

Są pierwszoklasiści, którzy po zakończeniu czytania potrafią opowiedzieć tekst, i tacy, którzy nic nie potrafią powiedzieć na temat przeczytanego tekstu. Aby dzieci zrozumiały, że czytanie może być przyjemne, muszą stać się czytelnikami aktywnymi, w pełni rozumiejącymi, o czym czytają. Stąd tak ważny jest dobór pierwszych książek. Muszą one być na tyle krótkie i łatwe, by dziecko odkryło przyjemność czytania. Pierwsze książki warto czytać wspólnie z dzieckiem, wyjaśniać ich treść, zwracać uwagę na ważne szczegóły. 

Czytanie ze zrozumieniem wymaga od dziecka kilku umiejętności - czytania, zapamiętywania, myślenia, rozumowania, korzystania z wyobraźni. 

W początkowym okresie dziecko powinno czytać to, co lubi i samo wybierze. Wspólnie wybierajcie lektury, dbajcie o to, by były ładnie wydane gdyż ważna jest nie tylko treść ale i estetyka książki. 

Rodzinne czytanie jest doskonałym sposobem na rozwijanie zainteresowań czytelniczych dziecka. Starajcie się być wzorem dla dziecka. Znajdujcie czas na czytanie książek. Nie mówcie przy dziecku: "Nie czytamy, bo nie mamy czasu". Ono też tak odpowie, gdy zapytacie, dlaczego tak mało czyta.

Notatkę sporządzono na podstawie "Moje Ćwiczenia" - wydawnictwo MAC JUKA

Dekalog dla rodziców i wychowawców

1.Rodzice mają prawo do wychowywania swoich dzieci w duchu tolerancji i zrozumienia dla innych, bez dyskryminacji wynikającej z koloru skóry, rasy, narodowości, wyznania, płci oraz pozycji ekonomicznej.

Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w duchu odpowiedzialności za siebie i za cały ludzki świat.

2.Rodzice mają prawo do uznania ich prymatu jako "pierwszych nauczycieli" swoich dzieci.

Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w sposób odpowiedzialny i nie zaniedbywać ich.

3.Rodzice mają prawo do pełnego dostępu do formalnego systemu edukacji dla swoich dzieci z uwzględnieniem ich potrzeb, możliwości i osiągnięć.

Rodzice mają obowiązek zaangażowania się jako partnerzy w nauczaniu ich dzieci w szkole.

4.Rodzice mają prawo dostępu do wszelkich informacji o instytucjach oświatowych, które mogą dotyczyć ich dzieci.

Rodzice mają obowiązek przekazywania wszelkich informacji szkołom, do których uczęszczają ich dzieci, informacji dotyczących możliwości osiągnięcia wspólnych (tj. domu i szkoły) celów edukacyjnych.

5.Rodzice mają prawo wyboru takiej drogi edukacji dla swoich dzieci, która jest najbliższa ich przekonaniom i wartościom uznawanym za najważniejsze dla rozwoju ich dzieci.

Rodzice mają obowiązek dokonania świadomego wyboru drogi edukacyjnej, jaką ich dzieci powinny zmierzać.

6.Rodzice mają prawo domagania się od formalnego systemu edukacji tego, aby ich dzieci osiągnęły wiedzę duchową i kulturową.

Rodzice mają obowiązek wychowywać swoje dzieci w poszanowaniu i akceptowaniu innych ludzi i ich przekonań.

7.Rodzice mają prawo wpływać na politykę oświatową realizowaną w szkołach ich dzieci.

Rodzice mają obowiązek osobiście włączać się w życie szkół ich dzieci i stanowić istotną część społeczności lokalnej.

8.Rodzice i ich stowarzyszenia mają prawo wydawania opinii i przeprowadzania konsultacji z władzami odpowiedzialnymi za edukację na wszystkich poziomach ich struktur.

Rodzice mają obowiązek tworzyć demokratyczne, reprezentatywne organizacje na wszystkich poziomach. Organizacje te będą reprezentowały rodziców i ich interesy.

9.Rodzice mają prawo do pomocy materialnej ze strony władz publicznych, eliminującej wszelkie bariery finansowe, które mogłyby utrudnić dostęp ich dzieci do edukacji.

Rodzice mają obowiązek poświęcać swój czas i uwagę swoim dzieciom i ich szkołom, tak, aby wzmocnić ich wysiłki skierowane na osiągnięcie określonych celów nauczania.

10.Rodzice mają prawo żądać od odpowiedzialnych władz publicznych wysokiej jakości usługi edukacyjnej.

Rodzice mają obowiązek poznać siebie nawzajem, współpracować ze sobą i doskonalić swoje umiejętności "pierwszych nauczycieli" i partnerów w kontakcie: szkoła - dom.

Dokument przyjęty przez Europejskie Stowarzyszenie Rodziców w grudniu 1992r.